ഒരു മാമ്മൊദീസയും ചില വ്യാകുലചിന്തകളും
ഇന്ന് ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തില് ഒരു
മാമ്മൊദീസയുടെ ആഘോഷമായിരുന്നു. പതിവുപോലെ പള്ളിക്കു വെളിയില് നിറുത്തി
കൊച്ചുകുഞ്ഞിനോട് അവനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നവര് വഴി അവന്റെ ഉള്ളിലെ
ചെകുത്താനെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നോ എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ചോദ്യങ്ങള് സഭയുടെ
പ്രതിപുരുഷന് ചോദിക്കുന്നു. ഉപേക്ഷിക്കുന്നു എന്നവര് തറപ്പിച്ചു
പറയുന്നു. എന്നിട്ട്, വെള്ളമൊഴിച്ചും തൈലം തേച്ചും കുഞ്ഞിന്റെ
ആത്മശരീരങ്ങളെ 'വിശുദ്ധ'മാക്കിയതിനുശേഷം മാത്രമാണ് അവനെ പരിശുദ്ധിയുടെ
ആലയമായ പള്ളിക്കകത്തേയ്ക്ക് കടക്കാന് അനുവദിക്കുന്നത്. പിന്നെ ആ
കുഞ്ഞിനോട് ചെയ്യുന്നത് അവനില് പല പിശാശുക്കള് ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ടെന്ന
തരത്തിലാണ്. ഒരു മണിക്കൂര് നീളുന്ന നിര്ബന്ധിത കുര്ബാനസമയം മുഴുവന് ആ
കുഞ്ഞ് അതിന്റെ ആരോഗ്യസ്ഥിതി കണക്കിലെടുക്കാതെ ആവിയെടുത്തും ഉറങ്ങാന്
കഴിയാതെയും വിശന്നും കഴിച്ചുകൂട്ടണം. ഇന്ന് കുഞ്ഞു ദാനിയേല് ഒരു നീണ്ട
മണിക്കൂര് നിലവിളിയായിരുന്നു. രണ്ടച്ചന്മാര്ക്കും ഒരു കരുണയും
തോന്നിയില്ല. അവര് നീട്ടി പ്രാര്ഥിച്ചും പ്രസംഗിച്ചും അവരുടെ പരിശുദ്ധ
കടമ നിറവേറ്റി. കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് കുറേനേരം
കാറ്റുള്ളിടത്തേയ്ക്ക് മാറിനില്ക്കാനോ അമ്മയുടെ കൈയില് നിന്ന്
മറ്റാരെങ്കിലും അതിനെ എടുക്കാനോ നിര്ദേശിക്കാന് അവരുടെ കാനോന് നിയമം
അനുവദിച്ചില്ല!
ഈ പള്ളീലച്ചന്മാര്ക്ക് വിവേകം എന്നത് ഒരു കണികയെങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടെങ്കില് ഇങ്ങനെയൊക്കെ വേണോ? മുതിര്ന്നവരെ വച്ച്, ഉദാ. വിവാഹച്ചടങ്ങില് കാണിക്കുമ്പോലെ, ഇവര് എന്തുംചെയ്യട്ടെ. എന്നാല് ഒരു കുരുന്നുകുഞ്ഞ് അത്രയും നേരത്തെ പീഡനം ഏറ്റുവാങ്ങാന് ത്രാണിയില്ലാത്തതാണെന്നു പോലും ഈ വിവരമില്ലാത്തെ അമ്മാച്ചന്മാര്ക്ക് എന്തേ തിരിയാത്തത്?
കുഞ്ഞുങ്ങള് പാപത്തോടെ ജനിക്കുന്നു, മാമ്മോദീസാ ലഭിക്കും വരെ അത് പിശാചിന്റെ വരുതിയിലാണ് എന്നൊക്കെ വിശ്വസിക്കാന്മാത്രം ഉമ്മാക്കികളാണോ ഇന്നും ഈ വൈദികരും സഭാമാക്കളും? എങ്കില്, ഒരു വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ ദാനിയേലിനു മുല കൊടുക്കുമ്പോഴെല്ലാം അമ്മയുടെ കൈയിലിരുന്നത് ഒരു കുട്ടിപ്പിശാച് ആയിരുന്നോ? ഞാനായിരുന്നു തലതൊട്ടപ്പന് എങ്കില് ആദ്യത്തെ ചോദ്യത്തിനു തന്നെ മാമ്മോദീസായുടെ ആവശ്യം തീര്ത്ത് കൊടുത്തേനെ. "അതിനു, ഈ പിഞ്ചുകുഞ്ഞില് എവിടെയാ അച്ചാ പിശാച് "എന്ന് തിരിച്ചു ചോദിച്ചാല് അങ്ങേരെന്തു പറയും? എത്ര കിരാതമാണ് ഇന്നും സഭയുടെ ചില വിശ്വാസങ്ങള്! പിശാച്ചുബാധ കാരണം പള്ളിക്ക് വെളിയില് നില്ക്കേണ്ടിവരുന്ന ഈ കുഞ്ഞിന്റെ സ്ഥാനത്തല്ലേ ദിവസവും കള്ളപ്പിശാചുക്കള് ഇതേ ദേവാലയത്തില് കയറി ദൈവദൂഷണം നടത്തുന്നത്? അവരോടെല്ലാം വികാരി എന്തുകൊണ്ട് ഈ ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കുന്നില്ല?
എന്തിനധികം പറയുന്നു. സഭ ആയിരത്തഞ്ഞൂറു വര്ഷമെങ്കിലും പിന്നിലാണ്. അതിനു കാരണം വിവരം തൊട്ടു തേച്ചിട്ടില്ലാത്ത പുരോഹിതരാണ് എന്നതിന് എന്താ സംശയം?
ഈ പള്ളീലച്ചന്മാര്ക്ക് വിവേകം എന്നത് ഒരു കണികയെങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടെങ്കില് ഇങ്ങനെയൊക്കെ വേണോ? മുതിര്ന്നവരെ വച്ച്, ഉദാ. വിവാഹച്ചടങ്ങില് കാണിക്കുമ്പോലെ, ഇവര് എന്തുംചെയ്യട്ടെ. എന്നാല് ഒരു കുരുന്നുകുഞ്ഞ് അത്രയും നേരത്തെ പീഡനം ഏറ്റുവാങ്ങാന് ത്രാണിയില്ലാത്തതാണെന്നു പോലും ഈ വിവരമില്ലാത്തെ അമ്മാച്ചന്മാര്ക്ക് എന്തേ തിരിയാത്തത്?
കുഞ്ഞുങ്ങള് പാപത്തോടെ ജനിക്കുന്നു, മാമ്മോദീസാ ലഭിക്കും വരെ അത് പിശാചിന്റെ വരുതിയിലാണ് എന്നൊക്കെ വിശ്വസിക്കാന്മാത്രം ഉമ്മാക്കികളാണോ ഇന്നും ഈ വൈദികരും സഭാമാക്കളും? എങ്കില്, ഒരു വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ ദാനിയേലിനു മുല കൊടുക്കുമ്പോഴെല്ലാം അമ്മയുടെ കൈയിലിരുന്നത് ഒരു കുട്ടിപ്പിശാച് ആയിരുന്നോ? ഞാനായിരുന്നു തലതൊട്ടപ്പന് എങ്കില് ആദ്യത്തെ ചോദ്യത്തിനു തന്നെ മാമ്മോദീസായുടെ ആവശ്യം തീര്ത്ത് കൊടുത്തേനെ. "അതിനു, ഈ പിഞ്ചുകുഞ്ഞില് എവിടെയാ അച്ചാ പിശാച് "എന്ന് തിരിച്ചു ചോദിച്ചാല് അങ്ങേരെന്തു പറയും? എത്ര കിരാതമാണ് ഇന്നും സഭയുടെ ചില വിശ്വാസങ്ങള്! പിശാച്ചുബാധ കാരണം പള്ളിക്ക് വെളിയില് നില്ക്കേണ്ടിവരുന്ന ഈ കുഞ്ഞിന്റെ സ്ഥാനത്തല്ലേ ദിവസവും കള്ളപ്പിശാചുക്കള് ഇതേ ദേവാലയത്തില് കയറി ദൈവദൂഷണം നടത്തുന്നത്? അവരോടെല്ലാം വികാരി എന്തുകൊണ്ട് ഈ ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കുന്നില്ല?
എന്തിനധികം പറയുന്നു. സഭ ആയിരത്തഞ്ഞൂറു വര്ഷമെങ്കിലും പിന്നിലാണ്. അതിനു കാരണം വിവരം തൊട്ടു തേച്ചിട്ടില്ലാത്ത പുരോഹിതരാണ് എന്നതിന് എന്താ സംശയം?
കടലില്
നിന്ന് ഒരു തുള്ളി വെള്ളമെടുത്തിട്ട് അതില് ഉപ്പുണ്ടെന്നു
പറയുന്നതുപോലെയെയുള്ളൂ സാക്കിന്റെ മാമ്മോദീശാ ചിന്തകള്.. . സഭയില്
സത്യമായിട്ടെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില് അത് യേശു മാത്രം; പക്ഷെ, യേശു
പേരിനുപോലുമില്ല താനും. പണ്ട്, ഞങ്ങളെ കൊന്നു രസായനം ഉണ്ടാക്കുന്നുവെന്നു
കരിങ്കുരങ്ങുകള് ബ്രഹ്മാവിനോട് പരാതി പറഞ്ഞ ഒരു കഥയുണ്ട്. അന്ന്
ബ്രഹ്മാവ് ഒരുറപ്പുകൊടുത്തു, മേലില് അവരുടെ പേര് മാത്രമേ ഇനി മനുഷ്യന്
ഉപയോഗിക്കുകയുള്ളൂവെന്നു. അതുപോലുണ്ട് ക്രൈസ്തവ സഭകളും.
Reply സക്കറിയാസ് നെടുങ്കനാല്
എന്നാല്
അവര്ക്കൊക്കെ എത്ര ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായാലും, റോഷന്, ജ്ഞാനസ്നാനം എന്ന
വിശുദ്ധ കൂദാശയെക്കുറിച്ച് ഞാനിങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞാല്,
എന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളും കുടുംബത്തിലെ തന്നെ അച്ചനും സഹായിയച്ചനും ഒക്കെ
പറയും എന്നെ പിശാചു ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന്. അതേ സമയം അവര്ക്കറിയാം ഏതു
പിശാചിന്റെയും കഴുത്തു ഞെരുക്കാനും എനിക്കറിയാം എന്ന്. അല്ലെലൂയ! തങ്ങള്
പാപത്തില് ജനിച്ചു, അച്ചന്മാര് ആ പാപം വെഞ്ചരിച്ച വെള്ളംകൊണ്ട്
കഴുകിക്കളഞ്ഞു എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതാണ്, പരിശുദ്ധവും നിഷ്ക്കളങ്കവുമായ
ജീവനാണ് ദൈവം തങ്ങള്ക്കു തന്നതെന്ന് വിചാരിക്കുന്നതിലും അവര്ക്ക് സന്തോഷം
കൊടുക്കുന്നത്! വീണ്ടും ഒരു പത്ത് അല്ലെലൂയാാാ!