സമയദൂരങ്ങള്ക്കെതിരെയുള്ളയോട് അര്‍ഥമറ്റയീ പോരാട്ടമിതാ തീര്‍ന്നു. തുടരട്ടെ ഞാനിനിയെന്‍ പ്രയാണം കാലയവനികയ്ക്കപ്പുറത്തായ്‌. ഉപയോഗിച്ചുതീര്‍ന്നയെന്റെ ദേഹം എന്നെ ഞാനാക്കിയയീ പ്രത്യക്ഷം നിങ്ങള്‍ക്കുമെനിക്കുമിനി- യൊരു ഭാരമാകേന്ടതില്ല. എങ്കിലും, പള്ളിസിമിത്തേരിയില്‍ അഴിയാത്തയസ്ഥികള്‍ക്കിടക്കും പിരിയാന്‍ മടിക്കുന്നവര്‍ക്കടുത്തും അതിനെ കൊണ്ടിടല്ലേ നിങ്ങള്‍. പകരം, എനിക്കു സുപരിചിതമായ ഈ മണ്ണില്‍, ഈ വീട്ടുവളപ്പില്‍ എന്റെ ദേഹം ഭൂമിക്കു നനവും വളവുമായി അലിഞ്ഞുചേരട്ടെ. നിശ്ഛലമായ്തീര്ന്നയെന്നവയവങ് പരിപൂര്‍ണ്ണ നഗ്നതയില്‍ ശയിക്കട്ടെ. കൊന്തയും കുരിശും ചാര്‍ത്തിയുള്ള വ്യര്‍ഥഗോഷ്ടികളും പൂമാലകളണിയി- ച്ചുള്ള കപടമാന്യതയുമവയ്ക്കു വേണ്ടാ. | ഗത്ഗതമുണര്‍ത്തുന്ന ചരമഗീതങ്ങളും വ്യജഭാവനകളില്‍ പൊതിഞ്ഞ ഭക്തിഗാനങ്ങളും വെറുത്തിരുന്നുഞാന്‍ എന്നോര്‍ക്കുക. അല്‍പവിശ്വാസികളുടെ മന്ത്രോച്ചാ സൂത്രോക്തികളുമെന്നെയലോസരപ്പെടു മണ്ണില്‍ പിളര്‍ന്ന പുതുനനവില്‍ തിരിച്ചമ്മയുടെ ഗര്‍ഭത്തിലേക്ക്, പ്രിയതമയുടെ മാറിടത്തിലേയ്- ക്കെന്നപോലെന്നെ വയ്ക്കുക. മീനച്ചിലാറ്റിലെ ശിലാശകലങ്ങള്‍ പെറുക്കി നിരത്തിയെന്‍ വിശ്രമ- സ്ഥാനമലങ്കരിച്ചാലും. കോട്യാനുകോടി സംവത്സരങ്ങളിലെ സന്ചാരകഥകള്‍ എന്നോടവര്‍ക്ക് പറയാനുണ്ടാവും. ഉറവിടമോന്നു മാത്രം നമുക്കെല്ലാം, പരിണാമങ്ങളെന്നാല്‍ പലവിധേ... മരിക്കുന്നെല്ലാ ജീവനുമൊരിക്കല്‍ വീണ്ടും തളിര്‍ത്തിടാനായ്‌ മാത്രം. സക്കറിയാസ് നെടുങ്കനാല്‍ |
അന്ത്യാഭിലാഷം
Posted by
Zach Nedunkanal
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
0 comments:
Post a Comment